ostry dowcip

См. также в других словарях:

• ostry — Mieć ostry język, języczek zob. język 7. Ostre pióro zob. pióro 5. Ostry dowcip zob. dowcip …   Słownik frazeologiczny

• dowcip — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dowcippie {{/stl 8}}{{stl 7}} krótka historyjka, powiedzenie pobudzające do śmiechu, przeznaczone do opowiadania w towarzystwie; kawał, żart, anegdota : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dowcip polityczny, absurdalny …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dowcip — Ostry, cięty dowcip «uszczypliwy, złośliwy dowcip» Dowcip z brodą zob. broda 1. Gruby, pieprzny, słony, tłusty dowcip zob. gruby 6. Odgrzewany dowcip zob. odgrzewać. Spalić, położyć dowcip zob. spalić 2 …   Słownik frazeologiczny

• ostry język [dowcip] — {{/stl 13}}{{stl 33}} umiejętność mówienia o kimś w sposób złośliwy, szyderczy, uszczypliwy, sarkastyczny, ale niepozbawiony inteligencji i dowcipu :{{/stl 33}}{{stl 10}}Być znanym z ostrego języka, dowcipu. Wszyscy bali się jak ognia jej ostrego …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… …   Słownik języka polskiego

• dowcip — m IV, D. u, Ms. dowcippie; lm M. y 1. «powiedzenie zawierające treść komiczną, pobudzające do śmiechu; anegdota, żart, kawał» Niewinny, nieprzyzwoity, niewybredny, zjadliwy dowcip. Sadzić się, silić się na dowcipy. Powiedzieć dowcip. Sypać… …   Słownik języka polskiego

• bystry — bystrytrzy, bystrytrzejszy 1. «poruszający się, odbywający się szybko; prędki, szybki, wartki, rączy» Bystry potok, nurt. Bystra rzeka, woda. Bystry koń. 2. «odznaczający się żywością myślenia, szybko orientujący się; sprytny, wnikliwy, zdolny»… …   Słownik języka polskiego

• cięty — cięci imiesł. bierny czas. ciąć (p.) cięty w użyciu przym. 1. «umiejący się odciąć; dowcipny, zjadliwy, ostry» Cięty pisarz, satyryk. Cięty dowcip, artykuł. Cięty język. Cięte pióro. Cięta odpowiedź. 2. pot. «zagniewany, zły na kogoś, na coś» …   Słownik języka polskiego

• gryzący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. gryźć (p.) gryzący w użyciu przym. «wywołujący ból, piekący, ostry» Gryzący dym. Gryzący smak, zapach. przen. a) «złośliwy, zjadliwy» Gryzący dowcip. Gryząca ironia, satyra. b) «sprawiający przykrość,… …   Słownik języka polskiego

• bystry — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bystrytrzy, bystrytrzejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} toczący się szybko (zwykle o nurcie rzeki); szybki, prędki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bystry potok. Bystra woda. Bystra kozica …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• język — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} silnie umięśniony narząd występujący na dnie jamy ustnej kręgowców, mieszczący narządy smaku (kubki smakowe), odgrywający ważną rolę przy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień